| Mantelzorg een kwestie van verhuizen? | Hofjesspel | ||||||||
| In het Lolis Ludwig Hofje in de Vijfhoek is sprake van een zogenaamde extended family. Met dit verschil: drie generaties wonen niet net als vroeger in één en hetzelfde huis, maar ieder in hun eigen hofjeswoning. ‘We doen wat de overheid graag ziet. Vooralsnog zorgen mijn ouders behalve voor zichzelf ook voor onze kinderen. In ruil voor het oppassen hebben Otto en ik klussen voor hen in huis gedaan’, vertelt Petra Diesfeldt. Zo vertaald is het hofjesconcept hét voorbeeld voor een moderne participatiesamenleving. Mantelzorg voor ouders van (klein)kinderen is vaak door logistieke oorzaken een lastig uit te voeren klus. De ouders van Petra verhuisden van Nieuwegein naar Haarlem. Ze lieten daar een vriendenkring achter en bouwden die hier langzaam weer op. Op wereldschaal is het gewoon dat kinderen eerst in het huis van hun ouders wonen en dat later wanneer de kinderen van de kinderen het huis uit, zijn de ouders (weer) een plek krijgen. Nu er voor grootouders pas plek in bejaardenhuizen is als het eind bijna in zicht is, is de mooie oude dag vooral een kwestie van zorgen dat er mantelzorg in de buurt is. En waarom niet zorgen dat de cirkel van ouderlijke zorg rond is? Kwestie van beschaving, toch? |
 |
Er is een heus hofjesspel in de maak. De bedenker ervan is Arwin Kossen, de illustrator Alex van Koten. Thema is het contrast tussen de rust van de hofjes en de hectiek van het verkeer. In het spel loop je door de stad langs diverse hofjes. Er zijn vier verschillende routes die elk op de Grote Markt beginnen en eindigen. De verwachting is dat het spel eind 2014 zal worden gelanceerd.  |
|||||||
 |
Lees artikel op www.dichtbij.nl: 'Hofjes zijn een modern woonconcept'  |
 Hofjespuzzel naar oud-aannemer Onlangs wilde dochter Saskia Makkelie-Bellaart haar vader verrassen. Dertig jaar deed Harry Bellaart het onderhoud van het hofje Inden Groenen Tuin.  Saskia: 'Hij heeft er tot zijn zeventigste gewerkt en alle huisjes plus het hoofdgebouw gerestaureerd. Het zwaarst wat hij heeft gedaan was door een nauw gat massieve nokstenen tillen. Hij was verknocht aan het hofje. Daarom hebben we op zijn tachtigste verjaardag in de hoftuin een familiefoto laten maken. Puzzelen doet hij sinds een jaar of drie. Geïnteresseerd in de puzzel? (1000 stukjes, formaat 45 bij 69 cm) Ga naar info@alexvankoten.nl of bel 06 – 120 58 247 Prettig oud worden | |||||||
| Symposium over 'wonen, zorg en pensioen' | Torrentius & Van Beresteyn | ||||||||
| Wat is het geheim van een hofje en hoe vertaal je dat naar moderne woonvormen? Die vragen stonden centraal tijdens het symposium op 11 februari 2014, georganiseerd door de stichting Hofjes Codde en van Beresteyn. Deelnemers waren architecten, kunstenaars, regenten, ondernemers en afgevaardigden van wooncorporaties en zorginstellingen. Lees verder in de Haarlemse Hofjeskrant 22.  |
'Van Beresteyn had een avond met Torrentius doorgebracht in herberg 'De Casuaris' in Den Haag, waar Torrentius uitgebreid had zitten flirten met wat dames', vertelt Wim Cerutti aan de Hofjeskrant. Het Torrentius-boek - met DVD - is net uit. Prijs € 24,50. Lees verder |
||||||||
| Torrentius, Loenen & Cerutti | |||||||||
Op vrijdag 9 mei is in de Gravenzaal het boek Torrentius ten doop gehouden. Schrijver is Wim Cerutti, oud-secretaris van de stichting Haarlemse Hofjes. Torrentius had tijdens zijn avondje uit met advocaat Paulus van Beresteyn ook opgeschept over zijn veroveringen in de hogere kringen. Later, in het proces, werd hij ervan beschuldigd deze vrouwen onheus te hebben bejegend. Maar dat zag de officier van justitie verkeerd, zo stelde Torrentius. 'Ik heb alleen maar gevraagd of ze bereid waren naakt voor me te poseren.' De spreuk 'Bene vixit qui bene latuit' ofwel 'Hij die in het verborgene heeft geleefd, heeft goed geleefd' staat zowel in een gedicht van |
 |
||||||||
| Torrentius als op een van zijn verloren gegane schilderijen. Waarom Frans Loenen, met wiens nalatenschap het gelijknamige hofje is gesticht, die spreuk voerde is volgens Cerutti niet bekend. Hij is wel te vinden op de bankjes in het hofje. Het Torrentiusboek is te bestellen op www.torrentius.net. Hierop ook meer informatie over het Torrentiusjaar 2014. |
|||||||||
| Symposium over 'wonen, zorg en pensioen' | |||||||||
Wat is het geheim van een hofje en hoe vertaal je dat naar moderne woonvormen? Die vragen stonden centraal tijdens het symposium op 11 februari 2014, georganiseerd door de stichting Hofjes Codde en van Beresteyn. Deelnemers waren architecten, kunstenaars, regenten, ondernemers en afgevaardigden van wooncorporaties en zorginstellingen. Pittoresk en klein qua woonoppervlakte, maar ook veilig en vertrouwelijk. Een hofje is helemaal geen oud maar een modern woonconcept, zoveel werd wel duidelijk. Natuurlijk wonen er allang geen arme, christelijke vrouwen van onbesproken gedrag – zoals de statuten vroeger vaak luidden. Wat er ouderwets aan is, is dat meestal alleen vrouwen welkom zijn en dat er een leeftijdsgrens is. Maar is het opzetten van een Vinex-wijk voor dertigers met kinderen niet net zo kunstmatig? |
|
||||||||
| Haarlemse Hofjeskrant 21 in het Haarlems Dagblad | |||||||||
 |
|||||||||
| Eerste Haarlemse Hofjesbridge Maar liefst 112 deelnemers deden mee aan de eerste Haarlemse Hofjesbridge op zaterdag 28 september. De organisatie was in handen van dertig vrouwen die allen lid zijn van Haarlemse Soroptimisten. Op zes plekken waaronder de regentenkamers van het Zuiderhofje, het Wijnbergshofje, het Gravinnehof, het hofje van Bakenes en hofje Codde en van Beresteyn werd gebridgd. De opbrenst van de bridgedrive gaat naar Stichting Stem in de Stad. Hetty Karman: 'De doelstelling van deze stichting sluit ook heel mooi aan bij de oorspronkelijke doelstelling van de meeste hofjes.' |
|||||||||
 |
 |
||||||||
| Bridgen in regentenkamer van het Zuiderhofje | Twee ‘hofdames’ van de Haarlemse Soroptimisten zijn de gastvrouwen | ||||||||
| Hofje Codde en van Beresteyn - Bewonersbord onthuld | |||||||||
|
In bijna alle liefdadigheidshofjes hangt in de hal of in de regentenkamer een regentenbord met daarop een illuster rijtje namen van bestuursleden door de eeuwen heen. |
 |
||||||||
|
Otto Schilling schildert verdwenen hofje In opdracht van de redactie van de Haarlemse Hofjeskrant heeft Haarlemmer Otto Schilling, (portret)schilder medewerker van het Frans Hals Museum, het verdwenen Sint Annahofje geschilderd. In 1636 stichtte pastoor August Bloemert een katholieke schuilkerk in de brouwerij/mouterij aan de Bakenessergracht 33. De kerk werd gewijd aan Sint Anna, naar de naam van buurhuis op nummer 35! In de omgeving van van deze zolderkerk kocht Bloemert een aantal huisjes op. Zo ontstond een woongemeenschap van 'klopjes', kosteressen van de kerk die zo genoemd werden omdat ze aan de deur van gelovigen klopten om een kerkdienst aan te kondigen. De schuilkerk, die nog steeds bestaat, is in de Tweede Wereldoorlog gebruikt als hoofdwartier van de Binnenlandse Strijdkrachten. Otto Schilling gebruikte het Bruiningshofje als inspiratiebron voor dit in 1774 afgebroken hofje. Eric J. Coolen maakte een prent van het Annahofje. |
||||||||
| Essenhofje verliest twee markante bewoners In korte tijd verloor het Essenhof twee markante bewoners: de oudste bewoner Jeltje Zwaanswijk (97) overleed een paar maanden voor columnist Ko van Leeuwen (70). Die twee waren goede vrienden, weet kapper Frits Franken van de Gasthuissingel. 'Elke vrijdagmorgen was het vaste prik, dan kwam Jeltje langs. Soms met Ko. Als hij dan vroeg of er koffie was, dan zei Jeltje: Zet zelf maar. En dat deed Ko dan.' Ko was naast zijn vrijwilligerswerk als binnenvader van het Essenhof vooral toneelregisseur en columnist. Voor dat laatste zat hij door zijn vele contacten, zo leek het, nooit verlegen om een onderwerp. Zo maakte hij met Gildegids Thon Fikkerman talloze wandelingen. Natuurlijk deden ze ook vaak hofjes aan. Voor het Essenhofje werd Ko gevraagd om bij het 140-jarig jubileum in 2006 een boek te schrijven. Tijdens een gesprek hierover met regent Job Thöne, liet Ko vallen dat hij op zoek was naar een woning. Of er geen plek was in het hofje, de bewoners kende hij inmiddels al dankzij de gesprekken! |
 |
||||||||
| Zijn debuutrede tijdens een bewonersvergadering als meneer Haas, de oprichter van het Hof, was een geweldige binnenkomer, vond buurvrouw Atie de Ruiter. 'Hij nam de regenten op de hak, de tranen liepen me over de wangen.' Ko was geknipt voor de rol van regelaar. De Ruiter: 'Hij was attent en gastvrij. Je mocht hem alleen niet tijdens het ontbijt storen. Jeltje bracht hij als het sneeuwde met de auto naar de kapper.' Thöne: 'Een mensen-mens die vriendelijk maar, indien noodzakelijk, ook duidelijk de regie voerde.' Op 1 april, Eerste Paasdag, scheen de zon en vielen er sneeuwvlokken. Die dag zag ik Ko voor het laatst. 'Je verliest een medewerker' was het eerste wat hij zei. Ja, een hele bijzondere. We zullen hem én zijn humorvolle bijdragen als columnist voor de Haarlemse Hofjeskrant zeer missen. |
|||||||||
Steen Lucie hofje naar Haarlem |
|||||||||
|
|||||||||
| Tuin Proverniershof toe aan opknapbeurt Steevast wordt de voormalige schutterstuin in de Proveniershof door de afdeling Groen op de investeringslijst geplaatst. Om er ook elk jaar bij de begrotingssbesprekingen te worden afgehaald. Medewerker Daan de Wilde, die jarenlang voor de gemeente diverse hoftuinen in onderhoud had, wil het liever niet zeggen. Maar groen is helaas vaak een sluitpost. Natuurlijk heeft hij wel een plan, de eerste stap zou zijn om met de bewoners en Ymere in overleg te gaan. 'Een aantal bomen zoals de plataan, de kastanje en de vleugelnoot is in de halfwasfase. Die zijn nog niet volwassen en groeien nog door. Eigenlijk zijn die in volgroeide staat te groot voor het hofje. Ze halen een hoop licht in de huizen weg.' Zijn voorstel is dus om die relatief jonge bomen te verwijderen. De beplantingsvakken aan de zijkant zouden naar het midden verplaatst kunnen worden. Tenslotte ziet De Wilde liever een mooi sierhekwerk in plaats van een haag. Die haag is voor een aantal bewoners een doorn in het oog. |
|
||||||||
| Download hier de hele krant | |||||||||
